Bir anne yalnızca doğuran değildir…
Anne, yüreğinden doğurandır.
Sevgiyle saran, gözü yaşla dolsa bile şefkatle bakan, yüreğini parçaya bölüp herkese pay eden…
Bugün Anneler Günü.
Ama bugün sadece biyolojik annelerin değil; Sokaktaki bir kedinin yavrusunu doyuranın,
başkasının çocuğunu sahiplenenin, bir çiçeği okşar gibi evladını büyütenin, anne olamamış ama kalbi anaç atan herkesin günü.
Bu bir kutlama değil sadece, bu bir hatırlayıştır:
Ruhun dişil bilgeliğini, yaratıcı özünü, şefkatin evrensel dilini anımsama günü.
Ve bugün…
Annesini kaybetmiş evlatlara da,
Evladını toprağa vermiş annelere de
Kalpten kalbe bir dokunuştur.
Biliyoruz; bazı acılar kelimeyi aşar.
Ama bilin ki, sevgi ruhta kaybolmaz.
Ne anne sevgisi eksilir yoklukla,
Ne evlat sevgisi tükenir ayrılıkla…
Bugün, görünmeyeni görelim:
Yaralı kalpleri, sessiz şefkatleri,
Anne olamamış ama ana gibi seven tüm ruhları,
Bir kediye, bir köpeğe, bir çiçeğe bile kalbini açanları
Derin bir sevgiyle analım.
Ve annelik enerjisini taşıyan herkese…
Sadece bir güne değil, tüm zamana yayılsın dualarımız: “Sen, evrenin en kutsal frekanslarından birisin ve her sevgiyle attığın kalp, dünyayı biraz daha iyileştiriyor.”
Bugün, bir mum yakın…
Bir dua fısıldayın göğe: “Sevgiyle gelen her ruh, sevgiyle yaşasın. Ve her yürek, gerçek bir anne gibi atmaya devam etsin.” Şefkatin, bağışlamanın, doğurganlığın ve koruyuculuğun ilahi haliyle…
Anneler Günü kutlu olsun.
Sevgiyle
